Brodawki na szyi

Brodawki na szyi (brodawki nitkowate) są wynikiem zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego wywołanego połknięciem lub aktywacją wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) już wewnątrz komórek. To miejsce lokalizacji nowotworów jest często spotykane. Eksperci nazywają takie brodawki nitkowate (akrochord). Mogą pojawić się nie tylko na szyi, ale także pod pachami, za uszami, pod gruczołami sutkowymi.

Ustalenie przyczyn i dobór metod leczenia brodawczaków szyi to zadanie specjalistów. Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego jest niebezpieczna dla zdrowia, może prowadzić do rozwoju nowotworów złośliwych, zwłaszcza w połączeniu z brodawkami narządów płciowych i chorobami układu moczowo-płciowego.

Mechanizm rozwoju choroby

Wirus brodawczaka jest wykrywany u większości osób dojrzałych płciowo. HPV przedostaje się do organizmu przez urazy, pęknięcia, podczas masażu, używania środków higieny innych osób, butów, a także podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Przez kilka miesięcy, a nawet lat wirus brodawczaka nie objawia się w żaden sposób, co wskazuje na przewlekłe przenoszenie. Kiedy wirusy namnażają się w powierzchniowych warstwach skóry, dochodzi do hiperplazji tkanek, na szyi i innych częściach ciała pojawiają się nitkowate narośla.

Ważne! HPV nie jest trwały w środowisku. Wirus szybko umiera na przedmiotach gospodarstwa domowego. Zakażenie następuje głównie poprzez kontakt bezpośredni.

Podczas golenia, manicure może dojść do samozakażenia, gdy aktywuje się uśpiony wirus. Choroba przechodzi w fazę aktywnych objawów klinicznych, następnie w skórze zachodzą procesy hiperplastyczne.

Przyczyny brodawczaków na szyi

Prawie niemożliwe jest dokładne określenie, dlaczego brodawczaki pojawiają się na szyi. Eksperci identyfikują następujące czynniki predysponujące:

• przenoszenie ciężkich chorób zakaźnych, zabiegi chirurgiczne osłabiające układ odpornościowy, zmniejszające zdolności adaptacyjne organizmu;
• częste uszkodzenia skóry przez elementy odzieży, środki higieny i pielęgnacji;
• przeprowadzanie masażu z nieprzestrzeganiem technik bezpieczeństwa infekcyjnego, w niskiej jakości salonach przez pracowników zakażonych wirusem HPV;
• zaburzenia hormonalne, patologie endokrynologiczne;
• obecność innych typów brodawczaków, brodawek narządów płciowych i brodawek na ciele i genitaliach.

Eksperci uważają, że przyczyny brodawczaków na szyi mogą być związane ze zmianami hormonalnymi w organizmie. Potwierdza to fakt, że brodawki nitkowate często pojawiają się po patologiach endokrynologicznych, w czasie ciąży oraz w okresie menopauzy, kiedy spada aktywność hormonów płciowych.

U młodych kobiet przyczyną brodawczaka na szyi jest często dysfunkcja jajników. Ale początkowo HPV musi znajdować się w ciele w nieaktywnej formie. Wzrost poziomu hormonów jest tylko czynnikiem prowokującym.

Objawy kliniczne

Brodawczaki szyi praktycznie nie mają objawów klinicznych. Na zewnątrz przypominają małe nitkowate wyrostki o żółtawym lub cielistym kolorze. Nowotwory mają dość gęstą konsystencję. Ich rozmiar rzadko przekracza 6 mm. Najczęściej brodawczaki nitkowate na szyi występują w małych grupach, mogą rosnąć razem i tworzyć ogniska przypominające kształtem zarozumialec lub kalafior.

Brodawkowate wyrostki tego typu nie są podatne na namagnesowanie, ale jeśli są uszkodzone, pozostaje ryzyko złośliwości tkanki. Nowotwory mogą ulegać stanom zapalnym, często prowokują rozprzestrzenianie się wirusa brodawczaka na zdrową skórę z pojawieniem się nowych brodawek.

Badanie w kierunku brodawczaków na szyi

Podczas kompleksowego badania możliwe jest ustalenie przyczyn powstawania brodawczaków na szyi i metod leczenia. Jeśli pojawią się nitkowate wyrostki, należy skonsultować się z dermatologiem.

Podstawowe metody diagnostyki brodawczaków na szyi, pachach i innych częściach ciała:

• PCR;
• dermatoskopia;
• biopsja tkanek nowotworowych;
• badanie histologiczne.

Brodawki na szyi różnią się od brodawek zwykłych, włókniaków i znamion. Wirus można określić podczas badania PCR. Ta metoda pozwala zidentyfikować DNA wirusa, ocenić stopień onkogenności formacji i ilość HPV. Najbardziej niebezpieczne typy HPV to 16 i 18, które powodują raka szyjki macicy.

Biopsja tkanki brodawczaka jest wykonywana w przypadku podejrzenia procesu złośliwego. Przewlekła infekcja wirusem brodawczaka przyczynia się do hiperplazji tkanek i często prowadzi do magnelizacji. Dlatego tak ważne jest szybkie wykrywanie wirusów o wysokim ryzyku onkogennym i usuwanie przerostów brodawczaków.

Metody leczenia

Schemat leczenia brodawczaka na szyi dobierany jest indywidualnie. Uwzględnia to:

• liczba nowotworów, ich kształt i wielkość;
• ogólny stan zdrowia pacjenta;
• stopień ryzyka złośliwości nowotworów;
• obecność chorób współistniejących, w tym guzów zewnętrznych i wewnętrznych, infekcji układu moczowo-płciowego.

Aby zrozumieć, jak pozbyć się brodawczaków na szyi, lekarz przepisuje kompleksowe badanie, pamiętaj o określeniu rodzaju HPV. Od tego zależą dalsze taktyki. Brodawki są wynikiem aktywnego namnażania się wirusa i wymagają leczenia przeciwwirusowego.

Leczenie terapeutyczne

Leki na zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego stosuje się wyłącznie po konsultacji z lekarzem prowadzącym. Takie środki hamują dalszy wzrost HPV, zapobiegają powikłaniom, w tym nowotworom złośliwym nowotworu.

Najczęściej eksperci przepisują lek o działaniu przeciwwirusowym, który dodatkowo ma działanie immunomodulujące. Niezwykle ważne jest, zwłaszcza przy częstych nawrotach, zwiększenie aktywności układu odpornościowego w celu zmniejszenia liczby zaostrzeń w ciągu roku.

Terapeutyczne leczenie zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego trwa kilka miesięcy. Podczas przyjmowania leków zaleca się monitorowanie parametrów laboratoryjnych, oddawanie krwi i moczuw celu wykrycia w czasie wzrostu obciążenia wątroby i nerek.

Jeśli z jakiegoś powodu specjaliści odkładają chirurgiczne leczenie brodawek na szyi, należy zrezygnować z ubrań raniących nowotwory. Przy nawet niewielkich uszkodzeniach gwałtownie wzrasta ryzyko rozprzestrzeniania się wirusa brodawczaka na zdrowe obszary ciała.

Oprócz leków przeciwwirusowych możesz użyć gotowych farmaceutyków do usuwania brodawczaków. Ale ta metoda leczenia jest traumatyczna. Ze wzrostem ryzyka onkogennego nie można go stosować.

Produkty apteczne do usuwania brodawczaków

Gotowe preparaty do usuwania brodawczaków na szyi zawierają kwasy i agresywne składniki niszczące komórki nowotworowe. Zaleca się korzystanie z takich środków zgodnie z załączoną instrukcją i po konsultacji z lekarzem.

Podstawowe zasady usuwania brodawek i brodawczaków gotowymi produktami:

• Przed nałożeniem preparatu miejscowego należy na zdrową skórę zastosować pastę cynkową lub olej roślinny;
• zabrania się stosowania produktów do leczenia dzieci poniżej 10-12 lat oraz dorosłych o wrażliwej skórze i przewlekłych chorobach alergicznych;
• Nie nakładaj leków na pieprzyki.

Jeśli w trakcie stosowania środka do usuwania brodawczaków część leku dostanie się na zdrową skórę lub błony śluzowe, konieczne jest pilne przemycie skóry bieżącą wodą i mydłem w celu zneutralizowania kwasów i zasad.

Typowe leki na brodawczaki:

• Lek w tabletkach, który należy do leków przeciwzapalnych i immunomodulujących. Zmniejsza ilość wirusa, co przyczynia się do stopniowego zmniejszania rozmiaru nowotworu. Zalecane do łączenia z leczeniem miejscowym.
• Preparat służący do zamrażania brodawczaków do samej podstawy. Podczas aplikacji produktu pojawia się uczucie delikatnego mrowienia i pieczenia. Skóra staje się biała, a następnie zaczerwieniona, tworząc pęcherz. Pełna regeneracja tkanki następuje w ciągu 2-4 tygodni.
• Aplikacja preparatu polega na działaniu zimna na brodawczaka. Niska temperatura niszczy nowotwory, powoduje poważne zaburzenia w metabolizmie i odżywianiu tkanek, co prowadzi do ich śmierci.
• Produkty z glistnika. Podobne leki stosuje się do usuwania brodawczaków na szyi w domu. Oprócz soku z glistnika zawierają inne agresywne składniki, w tym zasady. Przed zastosowaniem preparatu zdrową skórę należy zabezpieczyć tłustym kremem, olejem roślinnym lub maścią z cynkiem.

Produkty farmaceutyczne do zwalczania brodawczaków stosuje się zgodnie z oficjalnymi instrukcjami użycia. Niektóre leki mają agresywny skład, który może powodować stany zapalne, podrażnienia, a nawet chemiczne oparzenia tkanek. Przy wysokiej wrażliwości skóry takie środki są przeciwwskazane. Lepiej jest stosować chirurgiczne, małoinwazyjne metody usuwania brodawczaków na szyi.

Leczenie chirurgiczne

Chirurgiczne leczenie brodawczaków to złoty standard. Wszelkie nowotwory, które pojawiają się na skórze i błonach śluzowych na tle zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, należy usunąć. Żaden specjalista nie może zagwarantować, że wcześniej czy później nowotwór nie doprowadzi do magnelizacji i wzrostu złośliwego guza.

Główne metody chirurgicznego usuwania brodawczaków na szyi:

• koagulacja laserowa;
• kriodestrukcja;
• tryb fal radiowych;
• elektrokoagulacja;
• chirurgiczne wycięcie nowotworu skalpelem.

Lekarz wybiera konkretną metodę usuwania brodawczaków na podstawie danych z kompleksowego badania. Chirurgiczne wycięcie nowotworów skóry jest wykonywane przy dużym rozmiarze guza i ryzyku nowotworu złośliwego. W innych przypadkach specjaliści starają się stosować techniki małoinwazyjne, które nie pozostawiają blizn i plam na skórze.

Koagulacja laserowa

Laser skutecznie zwalcza przerosty na skórze i błonach śluzowych. Metoda zapewnia najdokładniejszy i najbardziej ukierunkowany efekt na kontrolowanej głębokości tkanki. Podczas zabiegu nie ma bolesnych wrażeń. Najczęściej specjaliści stosują znieczulenie iniekcyjne lub aplikacyjne.

Wysokoenergetyczne lasery odparowują nowotwory wirusowe za pomocą wysoce ukierunkowanej wiązki lasera. W tym przypadku dochodzi do jednoczesnej koagulacji naczyń krwionośnych. Ekspozycja na wysoką temperaturę zapobiega rozprzestrzenianiu się wirusa brodawczaka wraz z przepływem krwi do zdrowych obszarów skóry.

W miejscu zniszczonego brodawczaka tworzy się strup, który ustępuje samoistnie po około tygodniu. Lekkie zaczerwienienie skóry utrzymuje się przez 2-3 miesiące, po czym całkowicie znika.

Kriodestrukcja

Kriodestrukcja polega na działaniu zimna na nowotwory skóry. Ciekły azot zamraża brodawki i prowadzi do ich zniszczenia. Następnie tkanki obumierają, tworząc małą skorupkę.

Podczas zabiegu następuje zamrożenie płynu cytoplazmatycznego i międzykomórkowego, uszkodzenie struktur komórkowych brodawczaka, co powoduje, że nowotwór jest nieżywny. Ekspozycja na niską temperaturę zatrzymuje krążenie limfy i przepływ krwi w tkankach guza brodawczakowatego.

Podczas aplikacji ciekłego azotu skóra wybiela się, lekko puchnie, a po zabiegu zmienia kolor na czerwony z pojawieniem się niepozornego pęcherza. Pełna regeneracja tkanki następuje w ciągu kilku tygodni.

Usuwanie brodawczaków falami radiowymi

Metoda fal radiowych usuwania brodawczaków wyróżnia się dostępnością i umiarkowanym urazem. Kiedy fale o częstotliwości radiowej wnikają w skórę, uwalniane jest ciepło, za pomocą którego można usunąć nowotwory poprzez odparowanie komórek. Podczas zabiegu tkanki rozsuwają się jak przy użyciu skalpela. Metoda jest odpowiednia dla osób, które po chirurgicznym usunięciu brodawczaka wymagają analizy histologicznej.

Elektrokoagulacja

Elektrokoagulacja to nowoczesna metoda usuwania brodawczaków. Podczas zabiegu elektrochirurgicznego lekarz odcina trzpień nowotworu, a następnie prądem elektrycznym wypala podstawę guza. Metoda jest bardziej odpowiednia do usuwania małych brodawczaków, ponieważ elektrokoagulator ma mały rozmiar pętli roboczej.

Ważne! Zabiegi chirurgiczne łączone są z terapią przeciwwirusową i środkami immunostymulującymi.

Rozwój nowotworów jest związany z aktywnością układu odpornościowego. Specjaliści zwracają szczególną uwagę na podniesienie odporności zarówno przy pomocy leków, jak i przy zastosowaniu bezpieczniejszych metod (pływanie, utwardzanie, balneoterapia).

Tradycyjne metody

Leczenie alternatywne obejmuje zarówno miejscowe środki usuwające brodawczaka, jak i preparaty do użytku wewnętrznego, które zwiększają odporność. Echinacea ma właściwości immunostymulujące. Nalewka z tej rośliny przy długotrwałym stosowaniu zwiększa aktywność układu odpornościowego i odporność na kontakty z nosicielami wirusa.

Najczęściej stosowanym lekiem miejscowym jest sok z glistnika. Jest nakrapiany na nowotwór kilka razy dziennie. Czas trwania leczenia nie przekracza 5-7 dni. Nie zaleca się stosowania soku z glistnika do usuwania dużych brodawczaków ze względu na wysokie ryzyko poparzeń. Produkt nie jest stosowany na błonach śluzowych i wrażliwych obszarach skóry.

W domu możesz spróbować usunąć małe brodawczakowate narośle na szyi za pomocą kwasu salicylowego. Czosnek może być stosowany w celu zatrzymania wzrostu HPV i zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się patogenu na zdrowe tkanki. W tym celu kilka ząbków czosnku wciera się na tarce, a powstałą masę nakłada się na nowotwory skóry. Tej metody nie należy stosować w przypadku skaleczeń i jakichkolwiek uszkodzeń, a także do usuwania brodawczaków na błonach śluzowych.